Zwemmend (22 km) het IJsselmeer over

0
26
IJsselmeer-oversteek Bart

Op een prachtige dinsdag in augustus 2024 zwom Bart van de Eenheid Den Haag van Stavoren naar Medemblik en stak zo het IJsselmeer over. Dit alles onder begeleiding van coach Babette Rens en de schippers van de NPSB-zeilen, Richard en Jerry. Een prachtige tocht dat in 7 uur en 10 minuten werd voltooid. Hieronder het avontuur vanuit de ogen van Bart.

In 2022 belde Babette mij op na de NPSB-clinic Zeezwemmen. Stel we kunnen het organiseren, wat vind je er dan van om het IJsselmeer over te steken? In het verleden heb ik het er wel vaker over gehad, maar de plannen werden nu concreet. Met een groepje begonnen we met het maken van plannen en we zetten in op de zomer van 2023 om in estafettevorm het IJsselmeer over te steken.

Voordat ik verder over het avontuur schrijf, even wat over het officieel oversteken van het IJsselmeer. De route die je aflegt is Stavoren – Medemblik of andersom. Het is een afstand van 21 kilometer in een rechte lijn, maar de meeste mensen zwemmen ongeveer 22 kilometer. Het mag niet meer dan windkracht 3 zijn en het kan spoken op het IJsselmeer.

Het is dus een prachtig avontuur. In 2023 hebben we in estafettevorm de oversteek gedaan. Babette, Bert, Chantal, ik en samen met de schippers Richard en Jerry van de NPSB-zeilen, hebben wij met elkaar de afstand overbrugt.

Na dit avontuur kwam de volgende stap. Wat als je de hele afstand zou willen zwemmen? Ik zeg heel eerlijk, het was voor mij als zwemmer een bucketlist-ding, waarvan ik eigenlijk niet wist of ik het kon. Ik heb veel lange afstanden gezwommen en ik lig graag in het buitenwater. De langste afstand die ik geklokt had, was 10 kilometer. Maar mogelijk heb ik ooit meer gezwommen.

Na veel trainen en menig lange afstand te hebben gezwommen was het zover. Het was dinsdag 13 augustus 2024 om 04:30 uur toen mijn wekker ging. Het avontuur ging beginnen. Ik was er klaar voor. Met een eet- en drinkschema, wetsuit, zwembril en voeding ging ik op pad naar de haven van Medemblik, waar ik met Richard, Jerry en mijn coach en sparringpartner Babette had afgesproken. We hadden besloten dat dit de beste dag van de week was en dat de mooiste versie mogelijk was. De mooiste versie is van Stavoren naar het beeld van de IJsselmeeroversteek in de haven van Medemblik.

Met de boot zijn we overgestoken naar Stavoren en daar sprong ik het water in. We gingen beginnen. Elk half uur had ik een voedingsmoment, om te voorkomen dat ik later energie te kort zou krijgen. Tijdens de voedingsmomenten gaf Babette mij met een schepnetje mijn eten en drinken aan. De regel is namelijk dat je de boot niet aan mag raken.

Na 3 uur zwemmen had ik de eerste 10 kilometer erop zitten en voelde het voor mij ideaal aan. Ik ben op ontspanning begonnen en zwom de eerste uren tussen de 3250 en 3500 meter per uur. Een fijn gevoel als je inschatting is tussen de 7 en 8 uur te zwemmen tijdens de oversteek.

Ik heb de vraag van mijn achterban gekregen: β€œWat doe je al die tijd?” Stap één is ademhalen, zorgen dat je armen over het water gaan, technisch doorhalen, luisteren naar je lichaam, genieten van de omgeving, filosofisch nadenken over het leven, muziek in je hoofd afspelen, maar vooral verstand op nul en met de gedachte blijven zwemmen dat de haven vanzelf in zicht komt. Dit vereist iets van je mentale kracht. Daarnaast is het zo dat je lichaam veel meer kan dan je denkt. Zo ook de laatste twee uur zwemmen met de haven in zicht. Mijn armen deden pijn, maar dat was ook echt pijn ! Ze waren moe, maar het doel was nog niet behaald. Doorzwemmen dus.

Het mooiste moment was dat mijn vrouw en kinderen mij aanmoedigen tijdens de laatste meters. Ook waren Bert en Chantal met partners aanwezig om mij door de laatste meters te helpen. Na 7 uur en 10 minuten zwemmen tikte ik aan bij het beeld van de IJsselmeeroversteek.

Het was een mooi avontuur en tof dat het gelukt is. Dit alles was niet te realiseren zonder alle hulp en ruimte van mijn gezin, Babette Rens, de kanjer van de NPSB-zwemmen, de schippers Richard en Jerry, Bert, Chantal, de NPSB, familie, mijn team en iedereen die hierbij aangemoedigd en geholpen heeft. Dank jullie wel hiervoor !