Sport, gezonde voeding, goede gesprekken en koud water op de Flying Dutchman
Van 1 tot en met 8 oktober beleefde de NPSB-herstelsportgroep 2023 in Schotland de apotheose van het herstelsportprogramma 2023. De twintig collega’s die het programma vanaf maart van dit jaar volgden voeren een weeklang langs de westkust van Schotland op tallship The Flying Dutchman. Daar kregen ze dagelijks – naast het hijsen van de zeilen – een sport- en beweegprogramma voorgeschoteld. Het doel van het programma: een periode van ziekzijn afsluiten of op enigerlei wijze verder kunnen met de situatie. Deelneemster Marloes tekenende in een persoonlijk verslag haar ervaringen op.
Wat. een. reis.
Ken je die twintig politiemedewerkers die met zijn allen naar Schotland gingen voor een zeilreis? Dit klinkt als het begin van een sterk verhaal. En dat is het ook: een fysiek en mentaal sterk verhaal.
De NPSB organiseerde dit jaar voor de vierde keer de zogenoemde Herstelsportreis. Een reis in het teken van beweging, vitaliteit en een gezonde levensstijl. Sport en bewegen inzetten als medicijn en ter ondersteuning van duurzaam herstel. Passend bij de missie van de NPSB: versterken van de fysieke en mentale fitheid van collega’s.
Het afgelopen jaar stond voor twintig collega’s, waaronder ik, in het teken van herstel. Herstel van een ernstige ziekte, langdurige mentale overbelasting of PTSS. Twintig verschillende mensen, uit verschillende functies, uit verschillende eenheden. Twintig mensen die vanwege ziekte langdurig zijn uitgevallen, maar die allemaal met hetzelfde doel aan boord gingen: duurzaam herstel.
Vanaf maart begonnen de zogenaamde opwerkmomenten: bijeenkomsten waarin we aan de hand van een zinvol programma elkaar leerden kennen en waarbij buiten bewegen binnen de mogelijkheden in een prikkelarme omgeving een van de uitgangspunten was. Tijdens de bijeenkomsten werd het schip zeilklaar gemaakt na de winter, werd onder meer stilgestaan bij het belang bewegen voor je brein, slaap, gezond eten, invloed van koude training, yoga, kanker en het Oncopol-programma en we ondersteunden de organisatie van de Nationale Politie Sportdag. En na zo’n tien bijeenkomsten was het zover: de zeilreis in Schotland op 1 oktober.
Mijn verhaal
Met gemengde gevoelens stapte ik het vliegtuig in. De 19 andere deelnemers had ik inmiddels een beetje leren kennen en de begeleiding – Jacqueline, Michel, Peter en student Sjoerd – ook. Ik had er zin in: na de bijeenkomsten merkte ik al dat ik met energie thuiskwam en zag de zeilreis als de afsluiting van een zwaar jaar. Ik was dankbaar dat ik mee mocht, dat mijn teamleiding het belang van deze reis zag en me steunde.
Tegelijkertijd vond ik het ook spannend: ik wist niet helemaal wat ik ervan moest verwachten, 24/7 met mensen die je ook weer niet écht kent, acht volle dagen van huis, niet de kans om even terug te gaan.
Op de boot kwam alles waar we de afgelopen maanden naar toe hadden gewerkt samen. Er was structuur: iedere ochtend om 7.30 uur (of eerder) sporten met de hele groep. Iedereen deed mee op het tempo dat bij hem of haar paste. Alle sportmomenten werden afgesloten met een bad in het koude natuurwater. Na het ontbijt hesen we met zijn allen de zeilen van The Flying Dutchman om uit te varen naar een plek die Aries, de schipper, voor ons had bedacht. We stonden stil bij hoe we ons voelden en wat ons doel voor de dag was. We waren buiten, in beweging en er waren geen prikkels. Belangrijke ingrediënten om elkaar in een hele korte tijd heel goed te leren kennen.
Het middagprogramma bestond vaak uit een hike of een trail. De sportleiding bood verschillende alternatieven, zodat je een hike of trail kon kiezen die qua niveau en afstand bij je paste. In wisselende samenstelling werd er dus bijna iedere dag een flink aantal kilometers afgelegd in de natuur van Schotland, waarbij we elkaar erdoor sleepten, we waardevolle gesprekken voerden, waar werd gehuild maar ook heel veel werd gelachen. De dagen waren intensief, maar leverden ook veel energie en voldoening op.
In de acht dagen durende zeilreis is voor mij alles samengekomen. Ik wist dat het geen luxe reisje zou worden, maar ik wist ook niet wat ik wél kon verwachten. Eén ding staat vast: wat er in de afgelopen acht dagen is gebeurd had ik nooit kunnen verwachten.
The Flying Dutchman werd onze bubbel: we konden niet naar huis, je bent op een relatief kleine oppervlakte met 24 mensen, ons dagritme werd bepaald en we waren iedere dag, de hele dag in beweging. Amper tijd voor schermen, heel veel tijd voor onszelf.
Tijdens deze reis heb ik een zware periode, een pittig jaar goed afgesloten. Mijn collega’s waren er voor me. Ik kon mijn verhaal kwijt en anderen vertrouwden mij hun verhaal toe. We konden huilen maar ik heb ook ontzettend veel gelachen. De buitenlucht en vele beweging zorgden voor een fris en opgeruimd hoofd en een fit lijf. Het is bijzonder om te voelen hoe snel je went aan een actieve dagindeling – ik heb me zelfs even afgevraagd waarom ik ook alweer voor een kantoorbaan had gekozen.
Deze week was mooi, intens, verdrietig, helend, gezellig en niet te beschrijven. Ik heb vriendschappen voor het leven gesloten en alle deelnemers zitten in mijn hart. Ik voel me weer weerbaar.
Quotes
Ook voor de overige 19 deelnemers bracht het NPSB-herstelsportprogramma en de reis iets goeds. Een greep uit de quotes die na afloop van de herstelsportreis de ronde deden:
Peter: ‘wat een fijne groep, door deze groep heb ik weer een beetje vertrouwen gekregen in mijn medemensen en collega’s’
Turgay: ‘wat mij het meest heeft geraakt is de afscheidsknuffel op Schiphol, dat voelde zo hartverwarmend’
Tineke: ‘de reis heeft mij lucht en inzicht gegeven, waar ik verder mee kan, het was zo speciaal!’’
Frank E.: ‘ondanks dat het door de vele indrukken voor mij soms iets te veel werd, heb ik vooral warmte en begrip mogen ontvangen. Beschadigd, maar niet waardeloos vind ik wel een mooie. Ik mis jullie allemaal en kijk uit naar de terugkomdag’
Rein: ‘Mijn brein is losgewoeld en klaar voor de verdere therapieën. Ik mis jullie!’
Judith: Ik heb prachtige gesprekken gevoerd, gehuild, gelachen…. Een week waar alles in zat: genieten, afzien, maar vriendschap voerde voor mij de boventoon. Ik heb een periode van ziek zijn afgesloten.’
Vera: ‘Zo genoten van een groep mooie mensen. En alle momenten waren waardevol: van het wandelen tot het dippen en van het sportmoment tot het spelletje. En niet te vergeten het gezonde eten van kok Inge. Hier kan ik nog lang op teren’
Op dit moment kijken we samen met het bestuur van de NPSB naar de plannen voor het herstelsportprogramma 2024. Ben jij langdurig uitgevallen en sta je open om sport en bewegen in te zetten om bij te dragen aan je herstel?
Laat het ons weten via npsbkantoor@politiesport.nl.
